Wyspa Króla Jerzego (62°02′S 58°21′W) jest największą wyspą archipelagu Szetlandów Południowych, położonego 120 km od wybrzeży Antarktydy. Wyspa została odkryta przez Williama Smitha w 1819 roku. Powierzchnia wyspy wynosi ok. 1300km², z czego ponad 90% pokrywają lodowce. Wyspa ma trzy główne zatoki: Zatokę Maxwella, Zatokę Admiralicji oraz Zatokę Króla Jerzego. Na wyspie znajdują się stacje należące do 10 państw.
Stacje zimowe:
- Arctowski (Polska)
- Carlini (Argentyna),
- Comandante Ferraz (Brazylia),
- Frei, Marsh, Escudero (Chile),
- Great Wall (Chiny),
- King Sejong (Korea Południowa),
- Bellingshausen (Rosja)
- Artigas (Urugwaj).
Stacje letnie:
- Machu Picchu (Peru),
- Pieter J. Lenie Station Copacabana (USA).
Na Wyspie znajduje się także refugium Ekwadoru.
Chile i Argentyna zgłosiły roszczenia terytorialne do Wyspy (kolejno w 1940 i 1943 roku), które nie zostały jednak uznane przez społeczność międzynarodową.
Jedną z lokalnych atrakcji jest prawosławna Cerkiew Świętej Trójcy zbudowana w 2004 roku przy Stacji Bellingshausen. Miejscem o znaczeniu historycznym jest też grób Włodzimierza Puchalskiego, polskiego fotografa i reżysera filmów dokumentalnych, zmarłego podczas ekspedycji 19 stycznia 1979 roku.
Na Wyspie używany jest czas lokalny wg. strefy UTC/GMT -03:00.
